آکنه شغلی

آکنه شغلی یک اختلال پوستی نسبتاً شایع است که ناشی از شرایط مرتبط با کار، به‌ویژه در صنایع صنعتی و مکانیکی، ایجاد می‌شود. این اختلال زمانی رخ می‌دهد که کارگران به‌صورت مستقیم با ترکیباتی که در این صنایع استفاده می‌شوند، تماس فیزیکی دارند. این ترکیبات شامل هیدروکربن‌های پلی‌سیکلیک هالوژنه، روغن‌های برش نامحلول و مشتقات قطران زغال‌سنگ هستند. افرادی که در صنایع شیمیایی و کشاورزی فعالیت می‌کنند نیز به دلیل تماس با ترکیبات مشابهی مانند کلروفنول‌ها، آفت‌کش‌ها و نگهدارنده‌های چوب، مستعد ابتلا به این اختلال هستند. مردان بیشتر تحت تأثیر این وضعیت قرار می‌گیرند، زیرا درصد بیشتری از نیروی کار این حوزه‌ها را تشکیل می‌دهند.

زیرگونه‌های این اختلال به عامل ایجادکننده آن بستگی دارند و شامل آکنه مکانیکا، کلرآکنه (ناشی از موادی مانند عامل نارنجی و دیوکسین‌ها)، آکنه روغنی و آکنه قطران زغال‌سنگ می‌شوند.

تماس با عامل ایجادکننده منجر به انسداد فولیکولی می‌شود و در نتیجه ضایعات آکنه‌مانند ایجاد می‌شوند. کومدون‌ها معمولاً غالب هستند. نواحی که با لباس پوشیده شده‌اند نیز می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند، به‌ویژه زمانی که روغن‌ها یا قطران زغال‌سنگ از لباس عبور کنند.

شاخص توده بدنی (BMI) و توده چربی بدن فرد به‌عنوان عوامل مستعد کننده برای ابتلا به این اختلال گزارش شده‌اند.

موضوعات مرتبط: آکنه مکانیکا، کلرآکنه، آکنه پمادی